🌑 Niech Zstąpi Duch Twój Psalm
1. dzień nowenny przed Zesłaniem Ducha Świętego - Niech zstąpi Duch Twój! O 7 darach Ducha Świętego. www.youtube.com/watchks. Andrzej Najda Niech zstąpi Duch Twój Mija właśnie siedem tygodni od radosnego poranka niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Dziś, w dniu Pięćdziesiątnicy, obchodzimy uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Wspominamy wydarzenie, które dokonało się w Jerozolimie, kiedy Duch Święty zstąpił na Maryję, apostołów i zgromadzonych wokół nich uczniów Chrystusa. Umocnieni Duchem Świętym apostołowie wyszli wówczas z ukrycia, opuścili mury Wieczernika i na ulicach Jerozolimy odważnie, w obcych językach zaczęli przemawiać do Żydów, przybyłych na święto z różnych stron świata. Był to dzień inauguracji Kościoła. Apostołowie, zgodnie z nakazem misyjnym Chrystusa: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!” (Mk 16,15), poszli i zaczęli głosić Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie. Opisuje nam ten fakt dzisiejsze pierwsze czytanie. Dziękując dziś Bogu za dar Ducha Świętego, chcemy dziś na nowo uświadomić sobie jak wielki to dar i prosić Ducha Świętego, aby tak jak w czasach apostolskich również i dziś oświecał, umacniał i prowadził Kościół i każdego i każdą z nas. 1. Duch Święty darem Ojca i Syna Zstąpienie Ducha Świętego przedstawia Łukasz w „Dziejach Apostolskich” jako wspólne dzieło Ojca i Syna. Zasiadający po prawicy Boga, uwielbiony Jezus „otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i zesłał Go” (Dz 2,33) na swoją wspólnotę. Pierwszymi, którzy otrzymali dar Ducha, było uzupełnione – przez rzucenie losów, a właściwie przez Boga, wybór Macieja (Dz 1,23-26) – Kolegium Dwunastu wraz ze związaną z nimi wspólnotą, do której należały także kobiety z otoczenia Jezusa (Łk 8,1-3), Maryja i Jego bracia (Dz 1,13n). Przez Ducha Świętego Jezus Chrystus, Pan, rządzi i prowadzi swój Kościół aż do swego ponownego przyjścia przy końcu czasów, w paruzji, to znaczy sam działa w Kościele, prowadzi go i jest w nim obecny. Duch Święty umacnia i upoważnia ludzi do oddawania chwały Bogu, dawania świadectwa o Jezusie Chrystusie (por. Dz 1,8) i do głoszenia Ewangelii. Kościół wzrasta zaś poprzez głoszenie słowa Bożego. Podobnie jak Jezus rozpoczął swoją działalność publiczną „mocą Ducha” (Łk 4,14), tak również mocą Ducha Świętego i z Jego natchnienia rozpoczęli swoją działalność uczniowie Jezusa (Dz 2,1-13). Zesłanie Ducha Świętego, któremu towarzyszą niezwykłe, charakterystyczne dla objawienia Boga znaki: szum z nieba, języki ognia i zdolność mówienia w obcych językach, dokonuje się w czasie Pięćdziesiątnicy, wiosennego święta dożynek, które obchodzono przez cały tydzień (Mi 23,16; 34,22; Kpł 23,15-21; Pwt 16,9) i na które przybywali do Jerozolimy Żydzi „ze wszystkich narodów pod słońcem” (Dz 2,5). Napełniona Duchem Świętym wspólnota chrześcijan wyszła wówczas z ukrycia i odważnie, bez obaw i lęków wychwalała wielkie dzieła Boże przed przybyłymi na święto ludźmi, przemawiając w zrozumiałych dla nich językach. Wszyscy słuchający są pełni zdumienia i podziwu. Nie wiedzą bowiem, „co to ma znaczyć?” (2,12). Piotr zaś w imieniu apostołów wyjaśnia w swojej mowie (2,14-36), że Zesłanie Ducha Świętego jest dziełem Boga, który, wypełniając zapowiedziane przez proroka Joela (3,1-5a) obietnice, realizuje swój plan zbawienia. 2. Duch Święty w początkach Kościoła Działanie Ducha Świętego w pierwotnym Kościele ukazują przede wszystkim „Dzieje Apostolskie”. Duch Święty często wkracza na scenę i zabiera głos, wpływając na bieg wydarzeń. Potwierdza On i wzmacnia świadectwo czy naukę apostołów, I tak np., jak wyznaje Piotr w mowie przed Sanhedrynem (5,29-32), wraz z apostołami Duch Święty daje świadectwo, że Bóg jako Pan historii realizuje swój plan, poprzez wskrzeszenie z martwych Jezusa i wywyższenie Go po swojej prawicy „jako Władcę i Zbawiciela, aby zapewnić Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów” (5,31). Paweł zaś, w mowie pożegnalnej do starszych Kościoła z Efezu (20,18-35), wyzna, że w Jerozolimie spotkają go „więzy i utrapienia”, ponieważ „zapewnia” go o tym Duch Święty w każdym mieście (20,23). Duch Święty mówi do wiernych Kościoła pierwotnego i wszystkich czasów, słowami Pisma świętego. Piotr stwierdza w swojej pierwszej mowie przed uzupełnieniem grona Dwunastu (1,16-22), że „musiało wypełnić się słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu” (1,16). Człowiekiem, który wypowiadał słowa psalmu był Dawid, jednak w rzeczywistości przemawiał Duch Święty (por. 4,25; 28,25). Duch Święty przemawiać może również przez ludzi. I tak „z natchnienia Ducha” prorok Agabos zapowiada głód na całej ziemi (11,28). Duch Święty przemawia też przez innych świadków Chrystusa, których „napełnia”. Wśród „napełnionych Duchem Świętym” na pierwsze miejsce wysuwają się oczywiście Piotr i Paweł, którzy w „Dziejach Apostolskich” wygłaszają liczne przemówienia, ale także inni apostołowie, Szczepan, Barnaba czy Filip. Duch Święty prowadzi też misjonarzy, decydując do których krain i miast mają się udać i gdzie mają głosić Ewangelię, co najbardziej widoczne jest w działalności Pawła (16,6-10; por. 13,2; 19,21). 3. Duch Święty w naszych czasach Podobnie jak w pierwotnym Kościele, „ten sam Duch” (1 Kor 12,4), objawia się i dziś „dla wspólnego dobra” (1 Kor 12,7), umacnia nas, jednoczy, prowadzi i obdarza swoimi darami. On działa w sakramentach. W chrzcie świętym, który otrzymujemy „w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”, upodabnia nas Duch Święty do Chrystusa. Stajemy się dziećmi Bożymi, darem miłym Bogu. W sakramencie bierzmowania obdarza nas darami: mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności i bojaźni Bożej. We Mszy świętej to Jego mocą chleb staje się Ciałem, a wino Krwią Chrystusa. Mocą Ducha Świętego otrzymujemy w sakramencie pojednania i pokuty odpuszczenie grzechów (J 20,22n). Apostoł Narodów, św. Paweł, poucza nas, że gdy nie umiemy się modlić, „Duch przychodzi z pomocą naszej słabości… przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami” (Rz 8,26). Duch Święty woła w naszych sercach: „Abba, Ojcze” (Ga 4,6). Jan Paweł II w encyklice o Duchu Świętym „Dominum et Vivificantem” pisze: „Pod wpływem Ducha Świętego dojrzewa i umacnia się ów człowiek wewnętrzny, czyli »duchowy«. Dzięki udzielaniu się Boga, duch ludzki, który »zna to, co ludzkie«, spotyka się z »Duchem, który przenika głębokości Boże« (por. 1 Kor 2,10). W tym Świętym Duchu, który jest Darem przedwiecznym, Bóg Trójjedyny otwiera się dla człowieka, dla ducha ludzkiego. Ukryte tchnienie Ducha Bożego powoduje, iż duch ludzki otwiera się również wobec zbawczego i uświęcającego samootwarcia się Boga” (DV 58). 4. Aplikacja Słowami refrenu psalmu responsoryjnego wołaliśmy: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię”, prosząc o dary Ducha Świętego, dla nas, dla naszych bliskich, dla całego Kościoła i dla wszystkich ludzi. Nie możemy jednak zapominać, że działanie Ducha Świętego nie jest automatyczne. Potrzeba z naszej strony aktywności: otwarcia serc i umysłów, dziecięcego, bezgranicznego zaufania Mu i pozwolenia, aby to On nas prowadził po wszystkich ścieżkach naszego życia. Wołajmy zatem nieustannie i z ufnością: Przyjdź Duchu Święty!
Utwór pt. "Niechaj zstąpi Duch Twój" w wersji filmowej z tekstem. Źródło: https://www.youtube.com/watch?v=6Ii1Anr8Qmc Pobierz: https://drive.google.com/fil MSZA WIGILII MSZA W DZIEŃ: Liturgia Słowa wg lekcjonarza z 2015 roku PIERWSZE CZYTANIE Dz 2, 1-11 Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym Czytanie z Dziejów Apostolskich Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jeruzalem pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak tamci przemawiali w jego własnym języku. Pełni zdumienia i podziwu mówili: «Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże». Oto słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY Ps 104 (103), 1ab i 24ac. 29b-30. 31 i 34 (R.: por. 30) Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. albo: Alleluja. Błogosław, duszo moja, Pana, * Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki! Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, * ziemia jest pełna Twoich stworzeń. Refren. Kiedy odbierasz im oddech, marnieją * i w proch się obracają. Stwarzasz je, napełniając swym Duchem, * i odnawiasz oblicze ziemi. Refren. Niech chwała Pana trwa na wieki, * niech Pan się raduje z dzieł swoich. Niech miła Mu będzie pieśń moja, * będę radował się w Panu. Refren. DRUGIE CZYTANIE 1 Kor 12, 3b-7. 12-13 Duch Święty źródłem jedności chrześcijan Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian Bracia: Nikt nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: «Panem jest Jezus». Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś objawia się Duch dla wspólnego dobra. Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscy bowiem w jednym Duchu zostaliśmy ochrzczeni, aby stanowić jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscy też zostaliśmy napojeni jednym Duchem. Oto słowo Boże. SEKWENCJA Przybądź, Duchu Święty, Ześlij z nieba wzięty Światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, Przyjdź, Dawco łask drogich, Przyjdź, Światłości sumień. O, najmilszy z gości, Słodka serc radości, Słodkie orzeźwienie. W pracy Tyś ochłodą, W skwarze żywą wodą, W płaczu utulenie. Światłości najświętsza, Serc wierzących wnętrza Poddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia Cóż jest wśród stworzenia? Tylko cierń i nędze. Obmyj, co nieświęte, Oschłym wlej zachętę, Ulecz serca ranę. Nagnij, co jest harde, Rozgrzej serca twarde, Prowadź zabłąkane. Daj Twoim wierzącym, W Tobie ufającym, Siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, Daj wieniec zwycięstwa, Daj szczęście bez miary. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. EWANGELIA J 20, 19-23 Weźmijcie Ducha Świętego Słowa Ewangelii według Świętego Jana Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane». Oto słowo Pańskie. Niech zstąpi Duch Twój - transmisje modlitewne. 4,040 likes · 58 talking about this. Zalejmy internet modlitwą uwielbienia naszego Pana Jezusa Chrystusa! Wołajmy o Jego Ducha! Bierzmowanie w Hoczwi W środę 16 maja 2018 r. w kościele w Hoczwi odbyło się bierzmowanie młodzieży z parafii Hoczew i z parafii Średnia Wieś. Sakramentu bierzmowania udzielał biskup pomocniczy Archidiecezji Przemyskiej Stanisław Jamrozek. Nasz chór został zaproszony na tę piękną uroczystość, aby ubogacać liturgię swoim śpiewem. Eucharystia rozpoczęła się o godzinie Na wejście zabrzmiał „Hymn do Ducha Świętego” („O Stworzycielu, Duchu, przyjdź”), zaś podczas samego obrzędu bierzmowania „Sekwencja do Ducha Świętego” („Przybądź, Duchu Święty”). Podczas składania darów na ołtarzu chór zaśpiewał, z towarzyszeniem gitary i skrzypiec, pieśń „Zmartwychwstały Pan”, zaś podczas komunii „Oto są baranki młode” – porywające pieśni wielkanocne. Na zakończenie Mszy św. popłynęły piękne melodie pieśni Maryjnych: „Gdy na Anioł Pański bije dzwon” oraz „Panno piękniejsza od poranka”. Chór dołączył się także do podziękowań składanych na zakończenie uroczystości przez młodzież ks. biskupowi oraz do życzeń z okazji jego niedawnych imienin, śpiewając piosenkę „Wszystkiego dobrego”. Psalm responsoryjny Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Błogosław, duszo moja, Pana, Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki! Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, ziemia jest pełna Twoich stworzeń. Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Kiedy odbierasz im oddech, marnieją i w proch się obracają. Stwarzasz je, napełniając swym Duchem, i odnawiasz oblicze ziemi. Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Niech chwała Pana trwa na wieki, niech Pan się raduje z dzieł swoich. Niech miła Mu będzie pieśń moja, będę radował się w Panu. Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Aklamacja przed Ewangelią Alleluja, alleluja, alleluja. Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości. Alleluja, alleluja, alleluja. Zespół Uwielbienia BOGAciLUDZIE. Piosenka religijna.Niechaj zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.Fragment Adoracji Uwielbienia z kościoła pw. św. Andrzeja Boboli Przejdź do treści Niechaj zstapi Duch Twój i odnowi Ziemię Życiodajny spłynie deszcz na spragnione serce Obmyj mnie i uświęć mnie Uwielbienia niech popłynie pieśń. x2 Chwała Jezusowi który za mnie życie dał Chwała temu, który pierwszy umiłował mnie Jezus, tylko Jezus Panem jest. Wykonanie (nagrania audio): Niechaj zstąpi Duch Twój Poznaj inne pieśni na bierzmowanie Niechaj zstąpi Duch Twój5 (100%) 2 vote[s] Prawa autorskie © 2022 Piosenki i pieśni religijne